دانلود آهنگ
محسن چاوشی و سینا سرلک به نام فندک تب دار
اگه کل دنیا بی افتن زیر پام
من بازم تو رو میخوام
من بازم تو رو میخوام
اگه اگه ازم دور شی
با یکی دیگه جور شی
من هستم پای حرفام
من بازم تو رو میخوام
بگو بگو که تو قلبت یه جا واسه من هست
یه جای بی تمدید یه خونه ی دربست
میشه میشه با لبخندت روزارو زیبا کرد
فردارو با عشقت از دور تماشا کرد
از دور تماشا کرد …
ازم فرار میکنی ولی میدونم
از دور حواست بهم هست
کلی ازم دور شدی ولی میدونم
هر شب روحم تو خوابت هست
ازم فرار میکنی ولی میدونم
از دور حواست بهم هست
کلی ازم دور شدی ولی میدونم
هر شب روحم تو خوابت هست
نیستی، نیستی ولی خونه
بوی تو رو میده
هر جا که راه میرم عطر تو پاشیده
هر شب هرشب دارم تنها عکساتو میبینم
حال دلم خوش نیست دلتنگ و غمگینم
دلتنگ و غمگینم …
ازم فرار میکنی ولی میدونم
از دور حواست بهم هست
کلی ازم دور شدی ولی میدونم
هر شب روحم تو خوابت هست
ازم فرار میکنی ولی میدونم
از دور حواست بهم هست
کلی ازم دور شدی ولی میدونم
هر شب روحم تو خوابت هست
هر بار راهی میشدم پشت نگاهی
میرفت و گم میکردمش در یک دوراهی
در خواب هم اورا اگر دیدم به من گفت
با دیگری اورا گرفتم اشتباهی
در خواب هم اورا اگر دیدم به من گفت
با دیگری اورا گرفتم اشتباهی
تا تور میبافم بگیرم ردی از او
او لیز خورده از جهانم همچون ماهی
چشمم سیاهی میرود از رفتن او
با من درشتی میکند چشم سیاهی
چشمم سیاهی میرود از رفتن او
با من درشتی میکند چشم سیاهی
تا فکرم از خالش به چال صورتش رفت
گویی که من از چاله افتادم به چاهی
میرفت و حسرت میکشیدم در همه عمر
او سرگدشت من شد و من یک فکاهی
هر بار رفت و با خودم من عهد بستم
گفتم غلط کردی اگر او را نخواهی
او میبرد قلب مرا با خود مهم نیست
با خود به منزل میبرد یا به تباهی
خواستی خیانت کنی این موزیک و گوش کن ببین عطری که من خریدم و زدی و بوشو میدی
هنوزم با کسایی میگردی که مرد نیستن پیرسیم زیر لبش جون من اون موشو ببین
خواستی که بری پیشش این موزیک و گوش کن ببین با اون خوبی هایی که کردم چجور روت شد بری
حالا من بالام و تو هنوزم بین دستا دیدن من واسه تو یکی ارزو شد ببین
انگار دیوونه شدم خنده هام بند نمیاد رو تنم خود زندی رو تنت جای چنگ زیاد
من واست کم نذاشتم تو تو این عشق کم گذاشتی رو احساس من پا روی لبش لب گذاشتی
موندنی نبودی از اول چرا اومدی پس هنوز واسه ضربه هات یه فیس و صورتی هست
صورتم و با سیلی تنم و با خود زنی سرخ نگه داشتم رو لباسم رد رژ صورتی هست
من تو رو گنده کردم تو رو به روم دور ورداشتی دوتایی عاشق بودیم تو جمع اسممو برداشتی
انقدر هرزه شدی تو جمع با همه میرقصی گفتم اینا کین گفتی میتونی تو هم باشی
یکی از این پارتی های اسمت تو گوگل بین دافی های تهران
نابودت میکنم نه با جنگ نه با ابرو ریزی له میشی زیر دست و پای مافیای شعرام
بگو توله هنوز موهاتو خرگوشی میبندی اون سرتو میکنی تو گوشی میخندی
هنوز ادعا داری که اون عاشقته مشتی اگه عاشقت بود که جلوش روپوش نمیکندی
هنوز کلک بازی واسه هر کی یه اشی میپزی اسمت هر چی میخواد باشه ببین من گذاشتم یزید
تو له شدی زیر پای مردای نا محرم من له شدم زیر اوار بی کسی
خاطراتت هنوزم تو این قلبمه بی تو این زندگی خود مرگه
شب سیزدهمه بازم سالگردمون پیش من نموندی پیش عشقت بمون
شبایی که نبودی نماز حاجات خوندم هر کیو که اومد پیشم از خودم روندم
این نوامو به گوش تو یه روزی میرسونم گوش بده که میخوام خاطرات و زنده کنم
میمرم جلب توجه کنی تو پیش همه هنوز یادگاری هات توی خونه پیش منه
با این که الان دیگه حسی توی چشات نیست اون چشات هنوز واسه این قلب من ریشه کنه
هنوز اشاره کنی زده میشه این رگه من کاش بازم مثل قدیم میمودی دیدن من
موهامم سفید شده وشه خونه زمین گیرم ضربان قلبمم چند وقته میزنه بد
اگه تو جای من بودی چیکار میکردی با من خودت خودت بگو
چی میگفتی اگه دلت رو به آسونی میشکستن خودت بگو
خودت بگو اگه تو جای بودی کجا میرفتی بی من خودت بگو
خودت بگو منو چجوری میدیدی بعد یه عمری دل بستن خودت بگو
خودت بگو اما من مثل نیستم عشقم
من هیچوقت تو رو تنهات نمیذارم
تو دوست داری من عاشق باشم اما
من هر جوری که باشی دوست دارم
اما من مثل تو نیستم عشقم
من هیچوقت تو رو تنهات نمیذارم
تو دوست داری من عاشق باشم اما
من هر جوری که باشی دوست دارم
تو دوست داری همه دور و برت باشن
همه نگاهشون به سمت تو واشه
ولی من آرزو دارم تو این دنیا
فقط چشمامواسه دیدن تو واشه
تو دوست داری همه باور کنن بی من
بازم می تونی غرق زندگیت باشی
ولی من با غرور میگم بدون تو
میشم مثل مرده توی نقاشی
آخه من که مثل تو نیستم عشقم
من هیچوقت تو رو تنهات نمیذارم
تو دوست داری من عاشق باشم اما
من هر جوری که باشی دوست دارم
آخه من که مثل تو نیستم عشقم
من هیچوقت تو رو تنهات نمیذارم
تو دوست داری من عاشق باشم اما
من هر جوری که باشی دوست دارم
یه حرفایی دارم اگه به گوشت برسه
شاید یه جایی شاید یه روزی یادم بیفتی
دلم برات تنگه سر تو با دلم جنگه
بمونی پیشم همونی میشم که تو میگفتی
تو که نیستی منم و چشمای خیس
تو که نیستی یعنی هیچ کسی نیست
جای خالیت تو خونه جا نمیشه
تو که نیستی منم و خاطره هات
تو که نیستی بمیرم واسه چشات
دیگه هیچ کی مثل تو پیدا نمیشه
یه حرفایی دارم اگه به گوشت برسه
شاید یه جایی شاید یه روزی یادم بیفتی
دلم برات تنگه سر تو با دلم جنگه
بمونی پیشم همونی میشم که تو میگفتی
تو که نیستی منم و چشمای خیس
تو که نیستی یعنی هیچ کسی نیست
جای خالیت تو خونه جا نمیشه
تو که نیستی منم و خاطره هات
تو که نیستی بمیرم واسه چشات
دیگه هیچ کی مثل تو پیدا نمیشه
با دوست داشتن تو دوست داشتنی تر میشه زمینم
تو باعث شدی که این زندگی رو زیبا ببینم
تا نفسم باهامه توی قلبم همرامه با خیالش آروم میگیرم
اون همه دنیامه تو آغوشش جامه دیگه دور از اون میمیرم
دیگه دور از اون میمیرم
من همونم که دیوونه میشه برات اون که داره نفس میکشه تو هوات
اون که دلش باهاته عاشق دنیاته پات نشسته تو دنیا تا دنیاس باهات
من همونم که دیوونه میشه برات اون که داره نفس میکشه تو هوات
اون که دلش باهاته عاشق دنیاته پات نشسته تو دنیا تا دنیاس باهات
انگاری مهرت از قبل تو قلبم بود من نبودم که اسمت رو قلبم بود
من نذاشتم یه مو از سرت کم شه تو نذاشتی که حس کنم کمبود
انگاری مهرت از قبل تو قلبم بود من نبودم که اسمت رو قلبم بود
تو دلیلی واسه خنده های من قلب من واسه عشقم بهت کم بود
من همونم که دیوونه میشه برات اون که داره نفس میکشه تو هوات
اون که دلش باهاته عاشق دنیاته پات نشسته تو دنیا تا دنیاس باهات
من همونم که دیوونه میشه برات اون که داره نفس میکشه تو هوات
اون که دلش باهاته عاشق دنیاته پات نشسته تو دنیا تا دنیاس باهات
اگه از من بپرسی زندگی اینه
باور کنی خدا رو دل نمیگیره
باید حس کنی پیشته باهاش عشق کنی
توو آغوش بگیریش ماچش کنی
میگن زندگی قشنگ نی مگه چجوره؟
حاجی فردایِ تاریکی همه چی نوره
احمقه اونی که فک میکنه همه چی پوله
همه چی جوره ، بخند که همه چی کوله
با نورِ ماه راه میشه رفت توو جاده های تاریک
میتونی مردونه بمونی زنده لا به لای تاریخ
دست به دستِ هم بدیم آرایش به بازی
جای جنگ واسه هم آرامش بسازیم
ماشه ها بی تلنگر ، واژه ها بی تنفر
هر قدم که برمیداری داشته باشی هدف خب
صبر نکنی بفهمی میگیره واست دلش این
اینجا جهنمه خب ولی تو باید باشی بهشتی
نقابو بنداز دور تو باید خودت باشی
بشکنی ، بخوری زمین باز رو پایِ خودت پاشی
ثانیه ها وای نمیسه میگذره مثِ برق و باد
صاف باشی هر دلی میکنه فردا از تو یاد
این چاشنیِ زندگیه نباشه چی پَ
کجا رسید اونکه تلاتمو بهانه میکرد
زیادن اونا که لیچارو بهش حواله میدن
توو جاده آرامشه تا میشه عوارضی رَد
رسیدن خوبه یا طعمِ حرکتو چشیدن
واسه من تصمیم مهم تر از یه کلیشست
من میدم ترجیح جا توو کسلی چپیدن
بجنگم با سلولم تا آزادیمو ببینم
این چاشنیِ زندگیه نباشه چی پَ
کجا رسید اونکه تلاتمو بهانه میکرد
زیادن اونا که لیچارو بهش حواله میدن
توو جاده آرامشه تا میشه عوارضی رَد
رسیدن خوبه یا طعمِ حرکتو چشیدن
واسه من تصمیم مهم تر از یه کلیشست
من میدم ترجیح جا توو کسلی چپیدن
بجنگم با سلولم تا آزادیمو ببینم
خب اگه از من بپرسی لبخند و کلی ورقه
که مجموعش یه دفترچه امیده
درست نی بمونی توو سر فصلش عمری
میدرخشه پشتِ هر صفحه خورشید
نگاه به دوردست خوبه اما زودتر
جوره اونکه حالشو توو همین روزا خوب کرد
این به معنای گذشتنِ حقمون نه
ولی به معنیِ پشت هر تاریکی یه نور هست
چرا این رویه ادامه داره همیشه
ولی چشم به هم بذاری میرسه نتیجه
شاید اولش همینه
ولی واسه من یعنی رسیدن به تهِ قضیه
بهترین حسِ من اینه
نگاه به آسمون کنی مهم نی چی رو زمینه
همین که طلبیده دَمی برسه أ ریه
کمی انگیره بریزیم توو هر دقیقه
ببینیم میده ندیده آینده ای که بعیده بالایی
یعنی پشتِ حصارو حتی ندیده آزادی
ولی مرده حسابی اگه بشی به لالایی اسیر
خواب نه بیداری یعنی حبسِ نفسِ عمیق
بگیری کمو ندید
این چاشنیِ زندگیه نباشه چی پَ
کجا رسید اونکه تلاتمو بهانه میکرد
زیادن اونا که لیچارو بهش حواله میدن
توو جاده آرامشه تا میشه عوارضی رَد
رسیدن خوبه یا طعمِ حرکتو چشیدن
واسه من تصمیم مهم تر از یه کلیشست
من میدم ترجیح جا توو کسلی چپیدن
بجنگم با سلولم تا آزادیمو ببینم
اگه از من بپرسی که همه چی توو سرته
مثبت شو که منفیِ زندگی تنشه
من جواب گرفتم أ قلبم یه عمری
پشت تاریکی نوره اگه از من بپرسی
همه چی نگاهِ من و تو بوده همین
انتخابِ تو اون و انتخابِ من این که
خونه بسازم با آجرایِ دلم
با هر کی بود بین من و شماها غریب
توو شهرِ نورِ پرِ پنجره نمون
میشه با امید جلویِ لَختی ها دووم
بیاری ، تهِ شبه تا اذون بیداری
تا بشه برات یه روزی این سختیا تموم
این آفریده یِ ذهنیه که بازه
سازش با هر اون چه که توو دنیامون ساخته
یه ترنم خوش گوشِ دل نوازه
صدایِ پای ثانیه اونکه نشنیده باخته
من شنیدم تو هم گوشاتو بسپار به صدای قلبت
با همه کم و کاستش
این زندگی به زعم من یعنی زیبایی
یعنی توانِ جنگ واسه رسیدن به خواسته
این چاشنیِ زندگیه نباشه چی پَ
کجا رسید اونکه تلاتمو بهانه میکرد
زیادن اونا که لیچارو بهش حواله میدن
توو جاده آرامشه تا میشه عوارضی رَد
رسیدن خوبه یا طعمِ حرکتو چشیدن
واسه من تصمیم مهم تر از یه کلیشست
من میدم ترجیح جا توو کسلی چپیدن
بجنگم با سلولم تا آزادیمو ببینم
وقتی نبودی اینقد نشستم عکساتو دیدم از گریه مردم
رو خانه ای که تو توش نبودی کبریت کشیدم از گریه مردم
بعد از تو جوری داغون شدم که هر کی منو دید اشکش در اومد
هر روز بی تو دنیا به چشمم از روز قبلی غمگین تر اومد
دردامو کم کن از گریه مردم منو بغل کن از گریه مردم
بعد از تو جای اسمت تو گوشی نوشته بودم دلیل دردم
یه جوری رفتی که رفتنت رو چند ماه بعدم باور نکردم
اشکم میومد هر جا که اسمت حتی یه لحظه میخورد به گوشم
تو کاری کردی که واسه قلبم تا روز مرگم مشکی بپوشم
قسم خورده بودی که مال منی
خودت گفته بودی تو فال منی
چجوری میخوای ازم دل بکنی
میمیرم اگه حرفشم بزنی
محاله بذارم که تنها بری
مگه میشه بی من از اینجا بری
نمیخوام از عشق تو دست بکشم
نباشی واسه کی نفس بکشم
دوریت مرگ منه واسم این روشنه
خونم تاریک میمونه
عطرت عمر منه بی تو نمیزنه
قلبی که نیمه جونه
صدات میزنم بی جوابه صدام
مگه من بجز تو ازت چی میخوام
همیشه میخواستم باهات راه بیام
چقد ساده میری چه سخته برام
محاله بذارم که تنها بری
مگه میشه بی من از اینجا بری
نمیخوام از عشق تو دست بکشم
نباشی واسه کی نفس بکشم
دوریت مرگ منه واسم این روشنه
خونم تاریک میمونه
عطرت عمر منه بی تو نمیزنه
قلبی که نیمه جونه