مردا زیر ظلم نمیمونن نمیمونن
اونا که هشت سالو دیدن خوب میدونن
تو بی عدالتی رپو سر بالا و پر میخونم
اینا خونندن لفظ مطربی نمیخونن
به کل دیوونن
نه لنگ نون نه لنگ پولن
رپو درد میدونم پیری قدر خونم
بگو قل و قمو قند خونم بیفته
این نی مگه قلبم من وسط شهرم
اگه سرد شده بد شده کم شده حالت و میفهمم اگه زندگیت غرق غم شده حالت و میفهمم
اگه رفتنش درد داشت اگه سرده تو سرد باش اگه نفهمی چی کشیدی رگ بریدی گریه کن مرد باش
امروز جلو اینه چند تار سفید لای موهام دیدم همونجا که بوسیدی گفتی جونمم واست میدم
خیلی ساده بودم نه همش بودی ازم فراری هی به ساعت نگاه میکردی قرار داشتی و من بی قراری
خواهش میکردم لعنتی از پیشم نرو چطور بگم یادت بخیر وقتی هر روز میکشی منو
نمیدونی چی کشیدم درد نبودنت پر شد دورم خواستم به حرفات گوش کنم ولی لبهات نمیذاشت گلم
حتی به پیرهن تنت من میکردم حسودی تو رو بی حد میخواستم ولی در حدم نبودی
خوش به حالت بد به حالم من و قلبم میریم زود خوش به حال فرهاد تلخ ترین خاطرش شیرین بود
یعنی به اونم میگی اون حرف ها که بهم میگفتی از دستم راحت شدی ولی یه روزی به پام میفتی
فکر کردم تویی جفتم قصه های عشق همش مفتن از سکوتم بترس وقتی که ساکتم درد هامو به خدا گفتم
چته میلرزه دستات چیه پریشونی از عشق هیچی ندیدم جز گریه و پشیمونی
زیباییت منحصر به جمعه این زندگی بد بی رحمه تنهایی و بلند ترین شاخه درخت خوب میفهمه
زود تر بگو پشیمونی خاک انتن نمیده ها یه کاری بکن حالم بده صبرم سر رسیده ها
منم ان مومن مخلص ولی از خدا رانده تو تف به روزگاری که واحد مردونگیش سانته
بازم ببار دووم بیار میدونم تو نبودش چی کشیدی صدای گریه ات تا خدا رفت وقتی اونو با غریبه دیدی
نه نمیشه اون که قصم خورد هست همیشه رفت و شدم ولگرد دستامو ول کرد مگه میشه نه نمیشه
یه جور دلواپست میشم که شب آروم نمیگیره
داره میسوزه احساسم این آتیش شهرو میگیره
تو رو میخوام به حدی که منو گاهی نمیشناسن
شدم اونقدر شبیهت که میپرسن حالت رو از من
یه وقتایی تو رو دیدن دیگه در حد رویا نیست
برای بودنت پیشم دیگه مرزی تو دنیا نیست
یه وقتایی تو رو دیدن دیگه در حد رویا نیست
برای بودنت پیشم دیگه مرزی تو دنیا نیست
یه وقتایی تو رو دیدن دیگه در حد رویا نیست
برای بودنت پیشم دیگه مرزی تو دنیا نیست
یه وقتایی تو رو دیدن دیگه در حد رویا نیست
برای بودنت پیشم دیگه مرزی تو دنیا نیست
تو رو اونقد میخوام و میزارم رو چشمامو
یه روز میشه دستاتو میزارم تو دستامو
بزار دیوونه باشم من بزار جونم بره از دست
تو این شب های بی فردا نمیزارم بری از دست
بزار دیوونه باشم من بزار جونم بره از دست
تو این شب های بی فردا نمیزارم بری از دست
یه وقتایی تو رو دیدن دیگه در حد رویا نیست
برای بودنت پیشم دیگه مرزی تو دنیا نیست
تو که امشب میون این همه تو چشم منی…
تو یه لحظه پسندیدم تورو تا دیدمو
تا رسیدی تو فهمیدم اومدی که ببری دلِ منو
میرقصی و نبضم با ضرب پای تو میزنه
میرقصی حواست دائم پیش منه
تو که امشب میون این همه تو چشم منی
مگه الماسی که هر ثانیه چشمک میزنی
آره هر طرف بری دوباره پیدات میکنم
همه فهمیدن که من دارم تماشات میکنم
تو که امشب میون این همه تو چشم منی
مگه الماسی که هر ثانیه چشمک میزنی
آره هر طرف بری دوباره پیدات میکنم
همه فهمیدن که من دارم تماشات میکنم
میونِ این همه چشم نگات چه مهربونه
چی میشه تو برقصی کنارم عاشقونه
کاشکی میشد یجوری بیفتی تو به چنگم
دستمو بگیری تو این شبِ قشنگم
تو که امشب میون این همه تو چشم منی
مگه الماسی که هر ثانیه چشمک میزنی
آره هر طرف بری دوباره پیدات میکنم
همه فهمیدن که من دارم تماشات میکنم
تو که امشب میون این همه تو چشم منی
مگه الماسی که هر ثانیه چشمک میزنی
آره هر طرف بری دوباره پیدات میکنم
همه فهمیدن که من دارم تماشات میکنم
بازم برقص یه لحظه زیر لبی سلام کن
موهاتو هی تاب بده یواشکی نگام کن
با نگات بگو که میخوای بمونی پیشم
حالا راستی راستی عاشق تو میشم
تو که امشب میون این همه تو چشم منی
مگه الماسی که هر ثانیه چشمک میزنی
آره هر طرف بری دوباره پیدات میکنم
همه فهمیدن که من دارم تماشات میکنم
تو که امشب میون این همه تو چشم منی
مگه الماسی که هر ثانیه چشمک میزنی
آره هر طرف بری دوباره پیدات میکنم
همه فهمیدن که من دارم تماشات میکنم
وقتی کنارمی لحظه به لحظه
وقتی دلت مثل دلم بلرزه
حس قشنگی که من با تو دارم
با تو یه لحظه یه دنیا می ارزه
ای مهربونم گلمی هم زبونم
نیاد اون روزی که من بی تو بمونم
ای مهربونم گلمی هم زبونم
نیاد اون روزی که من بی تو بمونم
وقتی نگات توی نگام میشینی
دلم پر از گل و جوونه میشه
وقتی صدام کنی بگی عزیزم
مالکه قلبمی واسه همیشه
ای مهربونم گلمی هم زبونم
نیاد اون روزی که من بی تو بمونم
ای مهربونم گلمی هم زبونم
نیاد اون روزی که من بی تو بمونم
ای مهربونم گلمی هم زبونم
نیاد اون روزی که من بی تو بمونم
ای مهربونم گلمی هم زبونم
نیاد اون روزی که من بی تو بمونم
تکون بده ،همینجوری راه که میری
تکون بده، تکون بده لایک بگیری
تکون بده، آخه مگه خوابت میاد
تکون بده، تکون بده کامنت بیاد
صدای برگا انگار بهشته کنار دریا نگاه به لنج
میگی ولش کن خونه رو زشته
بیا باهم بریم یه جای دنج
هه پوله پیکو بریز بعدشم میزنیم یه رولِ ریز
می شینیم توو ماشین ریلکس میریم شمال به جا چک و ونیز
توو شهر می بینیم هی باراباس ولی باز پیکا بالاس
آره دیگه دور و زمونه عوض شده همه عشقا لاپاس
کلِ شهر اینجا میگردن پیِ قاتلِ بروس لی
بقیم تو قر و فر الان تکون بدی رو بورسی
خانومه که میگه پلنگه
کلِ روزو پی جفنگه
بالاسرم علامت سواله چرا فک میکنه قشنگه
میگه شبا خونه دوستاشِ
ولی نمیتونه صبحا زود پاشه
اولِ برج تو بغل آخر ماه پی کورتاژه (سقط جنین)
تکون بده خانوم
همینجوری راه که میری تکون بده <حاجی>
تکون بده لایک بگیری
تکون بده، آخه مگه خوابت میاد
تکون بده، تکون بده کامنت بیاد
اینجا دُخی اول اداس ولی بدون تهش دا*ه
اینا همه دهه هفتادن ولی سایزشون هشتاده
یه شیشه رو نصف رفته داره میره بازم که سِک
همه پوزیشن هارو بلده بهت یاد میده با رسم شکل
الان من نمیخوام سیاه میاه
تو سفید مفیدی بیا بیا خانوم
دیگه دیگه آرش خز شد تکون میده واسه هیپ هاپیا
الان برداشته ورقو چت و خلِ
ولی روش عرق و که بخوره
جوری رنگ وا میشه که باید بچشه بمال دکُلره
ما از سبکیا کردیم جادو داش
حرص نخور توام آروم باش
سلامتی زیر زمین حاجی
ولی تُف تو روح خالتوراش (بازار گرم کن ها)
رسیدیم ۹۶، موزیکا دیدی کرد همه رو کیش
توام اگه حال نمیکنی فقط تکون بده کمرو ایش
دُخیه همش توو بغلِ منه
خُب منم که میدونم اوله فنم
سلیطه (زن زبان دراز) هی میگه جوزو بچو
انقد نسخه که کم مونده منم بزنه
تازه اولشه جالبه رامه
میگه همه جا دائم باهامه
آس میگه ازم عشق میخواد یا که دنباله سند باغِ بابامه
این همه آدم توو حالِ خوشن
قفل کردی با من بری پایِ تُشک
با این قیافه میخوای مالِ توشم
می ترسم ببینم خوابِ تو شب
کلا دندونِ لمینت دماغ عملی
منم آره ذوق داری خانوم
مسابقه اینه طلا بدم
اگه اصغری پیِ اسکاری
این همه دویدی به چی رسیدی
جز لایِ پاهات همون جری که دیدی
توو انسانیت هم حرفه ای باش
مثِ همون قری که میدی
پ بیخیال اینا ولِ توو باد
خدا که همه چی بهمون داد
حتی اگه سفره پر نی خوبیش اینه باشه دلمون شاد
تکون بده، همینجوری راه که میری
تکون بده <حاجی>، تکون بده لایک بگیری
تکون بده، آخه مگه خوابت میاد
تکون بده <کچل>،تکون بده کامنت بیاد
متفقین، تهران
نود و…. نود چندیم الان
ببین رپ یه اسب وحشیه که سوار کار نداره
نمی تونه کسی ازش تو ایران مایه حلال وار دراره
تا جایی که هنرمند هیچ فرقی با یه خلافکار نداره
پس هر کی سر میز ما اومد بگو که قرارداد نیاره
اینه که تا قسط ها زیاد شد کم کم ورس ها کم شد
از اون طرف چه جرم هایی که با یه امضا حل شد
یعنی که سلیقه طرف همیشه دخیله وسط
همینه تحمیل نظر نتیجه تخریب اثر
ولی وقتی که از سرت آب بگذره کلا
می گی بهتره خودم تکلیف رو یکسره کنم
تا اینجا عمرم رو ضرر کردم هزینشم می دم
پاره شدم تا اینجا پول بخیشم میدم
من که تا همینجا رو اومدم پس بقیشم میرم
منی که از اعتماد بی جا هنوز آبستنم
ولی در نهایت می دونم اینو که باعث منم
دیدم اون ها که با خنده جلو میان ناکس ترن
در آخر دیدم متکی به مشتی خاکسترم
فهمیدم فقط پدر مادر می گه پسرم دخترم
بقیه که این اسم رو ببرن مفت برن
دخترم؟ با ولم کن حرکت کاملا فوله
یارو علنی می خواد با چشم تو رو حاملت کنه
می گه تو پسرمی قدمت رو چشممه
می بینی پاش برسه حاضره گردنت رو بشکنه
هر کی می خواد شیکمتو سفره کنه
تا به خودت بیای اون دورا یه نقطه شده
من دیوونه می رم بیرون ولی عاقل میرم خونه
دیگه، هیچی نمی تونه منو غافلگیرم کنه
حتی اون که با شخصیت با یه صدای سلامت
می گه دارم میرم فلان جا کرایه ندارم
می گی کمک کنم از بقیه خواهش نکنه
فردا می بینی همونجاست یارو کارش همونه
اینه که شک از تو خیابون و کوچه میاد
و مغز تبدیل میشه به هوش سیاه
اینجا بچه تمرین می بینه با یه لحن محکم
اول از همه یاد می گیره اون بیرون همه گرگن
می فهمه فقط خودشو ببینه بقیه همه نوکر
و بالاخره شک به آدما درون ذات بچه گل کرد
تو اون سن آرزو هاش مثل ناموسشه ولی
نابودی آرزو ها میشه آموزش بعدی
یعنی آینده هات بهت تحمیل شدن
بذار منظورم رو یه جور دیگه تکمیل کنم
یادمه بچه بودم تو جمع یکی صدام کرد
بزرگ جمع بود یه کم نگام کرد
بهم گفت می خوای چی کاره شی بهش گفتم فضانورد
گفت پول رو زمینه دنبالش تو فضا نگرد
تو درس هاتو قبول شو فضا مضا پیشکشت
با دو تا جمله می خواست آرزو هام هیچ بشه
می دیدم همه نمه می خندیدن زیر لبی
می خواستم که آب شم برم زیر زمین
الان هم زیر زمینم وقتی خوردم از همه لگد
حداقل اینجا هیچکی منو مسخره نکرد
اونی که رو نداشت تو داشت ولی می دونست چشه
مدام با خودش گفت از این بد تر هم می تونست بشه
هر چی بود گذشت فقط جای زخمش موند
می نویسم و می نویسم و هی بالا می ره گردش خون
روزی رو می بینم جوری حالم خوبه که چسبیدم به سقف
اون روز اگه منو دیدی فقط بگو حقش بود
البته شاید فکر بکنی که موزیک شغل منه
ولی نه موزیک یه عشقه که توم شعله وره
ولی در واقع این روزا هدف هام توی بیراهه اسیره
سن که میره بالا می فهمی که بی مایه فطیره
اسم امروز هست فردا نه می گین چرا؟
خب فردا از ما بهترون میان ما میریم کنار
نمه نمه دور و برت خالی می کنن می بینی می پیچن
پس الان آینده رو می سازم می گیری چی می گم؟
یه وقتی می رسه پیر و چروکیده شی
خط های صورتت راه مرگ رو کروکی کشید
می خوام اون روز کنار دریا باشم کف پامو
بذارم تو آب تماشا کنم نوه هامو
تو ساحل باهاشون بازی می کنم گل می خورم
بعد خسته میشم رو ماسه ها شل می کنم
باده خیام میرم بالا به یاد ایام
یه حال کمیاب یه حس عجیب داره جریان
تو رگام، با این رویا سرگرمم فقط
ولی حقیقت بهم گفت برگردم عقب
انگار یه تکون یه زمین لرزه
منو دوباره برمیگردونه به همین لحظه
انگار دوباره بیدار شدم از خواب آروم
انگار زنده بودم و دارم میرم لای تابوت
دوباره طوفان دوباره سیل و باد و بارون
دودوباره زندگی با مرض و قرص و آب و دارو
)ورس۱)
به من راه چاه رو یاد دادن نه راه و چاهو
افتادیم تو چاه و همون جا رو آب و جارو
کشیدم، کی می تونست بره جلو بهتر از من
اینا که اسم بردی همه مثل پسرمن
ببینم اینا زمان شروع ما کجا بودن؟
حالا تیکه میندازن واسه ما شاه غلام شدن
اینا تو وان حموم خونشون ناخدا بودن
حالا دم در آوردن واسه ما ناقلا شدن
این همه سال کارو بینم کی دید؟
اینا می خوان بگم این زیرزمین اینم کلید؟
میکروفون تو دست شما یعنی اتم دست داعش
پس بهتره این کلید بمونه دست صاحبش
نظر تو خودجوشه
سالم نیست بو میده کد روشه
منو نقد نکن از خودتون مایه بذارین
صد تومنی پاره های لای هزاری
همین مونده اینا برام تز بدن
فقط بهت این رو لای پرانتز بگم
ما خیلی کارا کردیم، نگفتیم که ریا نشه
این روزا قضاوت هر کی از رو قیافشه
واسه من این قصه ها عادیه
همه قاضی شدن، این استعداد ذاتیه
اگه بری می گن فرار کرد وطن فروش
اگه بمونی هم می گن یارو اطلاعاتیه
زنده باد حاشیه، تو مغزش چیاست یارو
آدم حساب کار دستش میاد
کار درست رو می کنی می گن قصدش ریاست
کاری هم نکنی می گن قلبش سیاست
من کارم غمگینه چون که بارم سنگینه
کمبود گذشته هام فقط با رپ تامینه
وقتی زوار زندگیم داره راحت در میره
تو اون لحظست که خودکارم با کاغذ ور میره
من رپ نکردم رو شکم سیری
واسه کل کل و بچه بازی یه کم پیریم
که اون هم قابل احترامه حاصل استعداده
چون حرف خاصی توش نیست فاقد اعتباره
با رپ میشه در جنگ تاخت
با رپ میشه فرهنگ ساخت
با رپ میشه رویا رو نشون داد
با رپ با کلمه میشه دنیا رو تکون داد
مطمین باش من این واژه ها رو
واسه وزن و قافیه به هم دیگه وصل نکردم
من این واژه ها رو بالا آوردم
از حقیقت تلخی که هضم نکردم
(همخوان)
از روزگار می گذرم
نشونه می گیرم و توی خال می زنم
گذشته ها رو مثل پوست مار می کَنَم
صدامو از تو شهر و خونه های میهنم می شنوم
از روزگار می گذرم
نشونه می گیرم و توی خال می زنم
گذشته ها رو مثل پوست مار می کَنَم
صدامو از تو شهر و خونه هاش می شنوم
موندگار می شوم
ورس ۲:
ذهنم جوونه ولی مخ پیره
چشمم از دید زدن زن لخت سیره
وقتی که صبح تا شب مثل جغد خیره
به دفتری که ورق هاش داره به چخ میره
خب دیگه پف زیر جفت دیده هام
یعنی استرس بیخوابی و قفل ایده هامو
باید جمع کنم و بریزم به کل زیر پام
و تهش باید برم بی نتیجه مفت زیر خاک
افت خیز ما به قلم نوک تیز یاس
همه توی خیابون هاییم با کلی نقاب
اونی که روبروته و داره گل می گه باهات
روی همه چیت دقیقه حتی کلیه هات
صبح میشه باز که البته صبح نیست وسط ظهره
وقت میره واسه خالی کردن عقده
نشستی به تماشای رفتن عمرت
عقربه تنده راه مصرف قرصه
توی کله جای مغز معدن سربه
جایگزین آب شده شربت سرفه
نون تو خون تو خونه شده برکت سفره
هنر واسه هنرمندا مدرک جرمه
تهش فقط ازت می مونه دفتر کهنه
کف زمین بشینی در حسرت قله
تو بحث منطقی همیشه مغلطه برده
اصل حرف رو فقط جنگ و اسلحه گفته
(همخوان)
از روزگار می گذرم
نشونه می گیرم و توی خال می زنم
گذشته ها رو مثل پوست مار می کَنَم
صدامو از تو شهر و خونه های میهنم می شنوم
از روزگار می گذرم
نشونه می گیرم و توی خال می زنم
گذشته ها رو مثل پوست مار می کَنَم
صدامو از تو شهر و خونه هاش می شنوم
موندگار می شوم
کاراکتر اصلی اول تا آخر داستانت منم
کارات شنیده شدن تنها دلیل بازتابت منم
تو هیچی نداری بگی سوژه کاغذ آچهارت منم
تو مهره نیستی اگه باشی بازم آچارت منم
با یه عطسه فیدی، یه مغز چرکی، لنگ بیتی
یه متلکی وسط یه بحث جدی
البته مهم نیست که ببیننت به دید چی
واست مهم اینه که تو فقط شنیده شی
بحث من یه خطر جدیه که پیش رومونه
نفوذ یه جنون که می کنه ریشه تو جونت
سکوت مرگباری که حس میشه تو خونه
وقتی هم خون تو شیشست هم شیشه تو خونه
اینا رو دیدیم بعد میریم می گیم که دشمن زبونه
ببین دشمن زبونه چون که مُک فقط لفظیم
تو عمل فقط به ترکوندن هم کمر بستیم
و طبق عادت سبب اصلی یعنی بغل دستی
می خوای به هر بهونه شده بهش بپری
چرا که فکر می کنی تو از همه فرشته تری
تمام تصورت از این سرزمین یه جهنمه
اینه که می خوای یه راست بری تو بهشت برین
می گی باید برم اینجا دیگه کلا پوسیده
اینجا پر از یأس، اونجا پر از امیده
ببین وقتی غذای گندیده لای مبل مونده باشه
هر جا نقل مکان کنی بازم خونت بو میده
آزادی آرامش اینا حرف نمادین خودته
ولی خصلت هایی تو ما نهادینه شده که
هر جا بریم با ماست یه فاز عجیب و غریب
تضاد شدید بین سنت قدیم و جدید
وقتی میری اونجا اونا اینجا غارشون رو کندن
حتی توی تحریم به ما بارشون رو پک پک
به ما فروختن و خیلی ساده قالمون رو کندن
و حالشون رو کردن
خ…شونو تک تک
تموم واژه هام رو نوشتم تو خلوتم
الان تو گوشت نیستم من در اصل تو کلّتم
فک زدم و میرم جلو همین خطو
تو می خوای سلیقت رو بشنوی یا حقیقتو؟
اینا می گن سرکوب کنم حرفام رو بریزم تو خودم
ولی نه من حقیقت رو کشیدم رو خودم
می گن اونا که اصل زحمت رو کشیدن نخودن
راه که باز شد بعد بقیه بشینن بخورن
نه اینجوری راه نداره تو رو نمی دونم
ولی من راه بی نتیجه رو شروع نمی کنم
من از سرکوب رویا های خودم سکو ساختم
دیگه چاقو تو رویای بقیه فرو نمی کنم
گُلُم ای روزا چقد دلم هووی تو کرده
اقد خوبی که خدا فقط نگوی تو کرده
نپرس از حالم نگو چرو خونه خرابی
خراب حال هر کی نیگوی چیشوی تو کرده
وای یار جونیم یاد کارات چراغ دلمه
گل مهربونیت تو قیومت تو باغ دلمه
دم غروب و دل تنگ و
هیچی نداره بی تو رنگ و
دل قشنگت شده سنگ و وای
بی تو میگیره دل خونه
دلم همیشه بی تو خونه
دیگه امیدی نمیمونه وای
گلم ای روزا چقد دلم هووی تو کرده
اقد خوبی که خدا فقط نگوی تو کرده
نپرس از حالم نگو چرو خونه خرابی
خراب حال هر کی نیگوی چیشوی تو کرده
گلم وقتی باشی روزگارم باهار شیرازه
خدا هم به قلب عین اوینت (آینه ات) مث مو مینازه
دم غروب و دل تنگ و
هیچی نداره بی تو رنگ و
دل قشنگت شده سنگ و وای
بی تو میگیره دلِ خونه
دلم همیشه بی تو خونه
دیگه امیدی نمیمونه وای
گلم ای روزا چقد دلم هووی تو کرده
اقد خوبی که خدا فقط نگوی تو کرده
نپرس از حالم نگو چرو خونه خرابی
خراب حال هر کی نیگوی چیشوی تو کرده
گلم ای روزا چقد دلم هووی تو کرده
اقد خوبی که خدا فقط نگوی تو کرده
نپرس از حالم نگو چرو خونه خرابی
خراب حال هر کی نیگوی چیشوی تو کرده
چه شور و حالی بازم یه سال دیگه
یکی به یکی دیگه از عشق میگه
همه پیش همدیگه یه حالی داریم
تو که پیش من باشی برقراریم
بهار سر سبز و دلم یه سال تازه
به عشق تو امسالم یه دنیا رازه
چه حال خوبی با تو یکیه دلامون
من و تو و یه سفر تو هوای بارون
باز دل دیوونه تو دل این خونه
از عطر تو مست و این روزا مهمونه
عشق سر هر کوچه شهر خوش و آرومه
خنده ی تو عشق ودیگه یه درمونه
بهار سر سبز و دلم یه سال تازه
به عشق تو امسالم یه دنیا رازه
چه حال خوبی با تو یکیه دلامون
من و تو و یه سفر تو هوای بارون
ماهیِ قرمز تنگه رویایی سفره ی کوچیک دله دریایی
آخرش اسفند تو بهار دود شد خاطراتِ بد نیست و نابود شد
قدر عشقو بدون با همه دلُ وجون غیر از این باشه از خودت دوری
خندتو برسون غصه رو بسوزون تویه شعله های چهارشنبه سوری
تو لحظه های تحویلِ سالم آرزو کردم بهتر شه حالم
آرزو کردم با این فروردین هر جا که هستین به عشق برگردین
تو لحظه های تحویلِ سالم آرزو کردم بهتر شه حالم
آرزو کردم با این فروردین هر جا که هستین به عشق برگردین
قدر عشقو بدون با همه دلُ وجون غیر از این باشه از خودت دوری
پس بگو و بخند دل به شادی ببند هر زمان که نخوای عیدُ مجبوری
تو لحظه های تحویلِ سالم آرزو کردم بهتر شه حالم
آرزو کردم با این فروردین هر جا که هستین به عشق برگردین
تو لحظه های تحویلِ سالم آرزو کردم بهتر شه حالم
آرزو کردم با این فروردین هر جا که هستین به عشق برگردین
